Κλάδεμα ηλικιωμένων δένδρων ελιάς, Αν τα δέντρα είναι ηλικιωμένα, εξαντλημένα ή παραμελημένα, τότε το κλάδεμα ηλικιωμένων δένδρων ελιάς πρέπει να είναι αυστηρό. Αυτό το είδος κλαδέματος θα ενισχύσει τη βλάστηση και θα αποκαταστήσει την ισορροπία μεταξύ των ριζών και του υπέργειου τμήματος. Σε αυτή την περίπτωση, οι περιοριστικοί παράγοντες δεν είναι οι υδατάνθρακες αλλά τα ανόργανα στοιχεία. Η ποσότητα των ανόργανων στοιχείων, ιδιαίτερα του αζώτου (Ν), που κατευθύνεται στη μικρότερη κόμη, αυξάνει, ενισχύοντας έτσι τη βλάστηση των δέντρων.
Όταν ο ελαιώνας εμφανίζει χαμηλή ζωηρότητα, φτωχή παραγωγή, πολλούς νεκρούς βλαστούς και κιτρινισμένα φύλλα, τότε τα δέντρα πρέπει να υποστούν ανανεωτικό κλάδεμα.
Η όλη κόμη ή ένα μέρος της αφαιρείται στο ύψος των βραχιόνων, τρεις μήνες πριν από την άνθηση. Οι βασικοί βραχίονες κόβονται σε απόσταση ενός μέτρου από τον κορμό. Η ανανέωση είναι καλύτερο να γίνεται σταδιακά, δηλαδή να αφαιρούνται 2-3 βραχίονες τον πρώτο χρόνο και οι υπόλοιποι τα επόμενα χρόνια. Νέοι βλαστοί θα εμφανιστούν και η καρποφορία θα επαναληφθεί σε τέσσερα χρόνια. Η ανανέωση της κόμης πρέπει να γίνεται κάθε 10-20 χρόνια. Οι μεγάλες τομές πρέπει να καλύπτονται με αλοιφή εμβολιασμού.
Επιπλέον, με το ανανεωτικό κλάδεμα πραγματοποιούνται τα εξής:
- Αφαιρούνται οι ξηροί κλάδοι.
- Τέμνονται οι ορθόκλαδοι ή πλαγιόκλαδοι δευτερεύοντες βραχίονες στο 50% του μήκους τους, με τις τομές να γίνονται σε πλάγιο βλαστό.
- Οι υπεράριθμοι βραχίονες αφαιρούνται πλήρως.
Το αυστηρό κλάδεμα ευνοεί τη δημιουργία νέας βλάστησης, η οποία πρέπει να αραιωθεί με κλάδεμα. Τα επόμενα δύο χρόνια δεν γίνεται λίπανση με άζωτο για να μειωθεί η ζωηρότητα του δέντρου και να αποφευχθεί η ανάπτυξη παραφυάδων.
